YAZIM KURALLARI

Dergiye göndereceğiniz aday çalışmalar, aşağıdaki başlıklardan oluşmalıdır:

1. Başlık Sayfası

2. Özet / İngilizce Özet

3. Ana Metin

4. Kaynaklar

5. Tablo ve şekiller

6. Ekler

1. Başlık Sayfası

Başlık sayfasında aday çalışmanın başlığı, yazarın/yazarların bagˆlı bulundugˆu üniversite/kuruluş bilgisi, akademik unvanı, ORCID numarası ve iletişim bilgileri yer almalıdır. Bu bilgiler çift aralıklı olarak ve sayfa ortalanmış şekilde yer almalıdır. Başlık, içerikle uyumlu olmalı; her sözcüğün baş harfi büyük olmak üzere 12 punto, koyu dizilmiş ve ortalı yazılmalıdır.

2. Özet

Özet paragraf girintisi olmaksızın başlamalıdır. Aday çalışmaların başında Türkçe, sonunda da İngilizce ve Rusça özet (en az 150 en fazla 250 kelime) ile Türkçe, İngilizce ve Rusça anahtar kelimeler (3-6 kelime) bulunmalıdır. Özet; çalışmanın amacı, yöntemi, ana bulguları ve sonuçlarını ifade etmelidir. Özette alıntı yapılmamalı ve kaynak, şekil ve çizelgelere yer verilmemelidir. Özet başlığı dâhil olmak üzere tüm başlıklar ortalanmalı ve kalın yazılmalıdır.

3. Ana Metin

1- Aday çalışmanın içindeki tek başlık altında en fazla 5 (beş) seviye olmalıdır. Başlıkların hepsinin ilk harfleri büyük ve kalın olmalıdır. İtalik yazım ve “Giriş” başlığı tercih edilmemelidir.

2- Aday çalışmalar, Microsoft Word programında, Times New Roman yazı tipi ile 1,5 satır aralığıyla ve 11 punto yazılmalıdır. Özet de dâhil olmak üzere metnin tümünde bu kural geçerlidir.

3- Aday çalışmanın toplam kelime sayısı; kaynaklar, özet ve ekler dâhil, azami 10000 olmalıdır.

4- Aday çalışmalarda sayfa numarası, üst bilgi ve alt bilgi gibi ayrıntılara yer verilmemelidir.

5- Yazım ve noktalama hususunda Türk Dil Kurumunun Yazım Kılavuzu esas alınmalıdır.

4. Kaynaklar

Metin İçi Kaynak Gösterme:

1- Kaynaklar APA 7 sistemi ile uyumlu bir şekilde düzenlenmelidir. Alıntılar doğrudan birincil kaynaktan yapılmalı; birincil kaynağa ulaşılamadığı takdirde ikincil kaynaktan yapılan alıntılarda, asıl kaynak da belirtilmelidir. Metin içinde kaynak gösterme ve diğer teknik uygulamalar hakkında ayrıntılı bilgi için, aşağıdaki kaynaktan yararlanılabilir: https://apastyle.apa.org/products/publication-manual-7th-edition

2- Kaynaklar, dipnotta değil metin içinde gösterilmelidir. Metinde yapılan alıntının sonunda parantez içinde yazar(lar)ın soyadı, yayın tarihi ve alıntılanan sayfa numarası verilir.

3- Alıntılanan yazarın adı metinde geçiyorsa, parantez içinde yazarın adını tekrar etmeye gerek yoktur. Örnek: Boratav (1984, s. 11), masal konusunda “…………..” demektedir.

4- Aday çalışma içinde yazarın aynı yıl yayımlanan birden fazla eseri kaynak gösterilmişse (Sakaoğlu, 1987a, s. 2; Sakaoğlu, 1987b, s. 3) şeklinde gösterilir.

5- Alıntı yapılan kaynak iki yazarlı ise, her iki yazarın da soyadları kullanılmalıdır. Örnek: (Sakaoğlu ve Ergun, 1991, s. 72).

6- Yazarlar ikiden fazlaysa ilk yazarın soyadından sonra “vd.” (ve diğerleri) ibaresi kullanılmalıdır. Örnek: (Sakaoğlu vd., 1985, s. 194).

7- Gönderme yapılan kaynaklar birden fazlaysa, göndermeler yayın tarihi sırası gözetilerek noktalı virgülle ayrılmalıdır. Örnek: (Kaya, 2000, s. 180; Artun, 2004, s. 86).

8- Aday çalışmada yer alan atıfların tümünün ilk elden görülmesi öncelikli tercihtir. Bununla birlikte ilk kaynaktan görülemeyen bir yayın kaynak gösteriliyorsa (Raglan, 1973, aktaran Ekici, 1988, s. 22) şeklinde atıf yapılabilir.

9- Aday çalışmada 40 kelimeyi geçen doğrudan alıntılar sağ ve sol taraflardan 1,5 cm içeride ve punto değiştirilmeden girinti yapılarak yazılmalıdır. 40 kelimeden az sayıdaki alıntılarda ise alıntılanan kısım tırnak içinde gösterilerek yazılmalıdır.

10- Sahadan yapılan derlemelerde ve mülakatlardan yapılan aktarımlarda kaynak kişiler yazı içinde isimlerinin ve soy isimlerinin baş harfi ile simgelenerek gösterilmelidir ve yapılan görüşmenin tarihi de verilmelidir: (A. S., kişisel görüşme,15 Nisan 1995)

Kaynaklar

1- Metin sonu kaynaklarda sadece aday çalışmada alıntılanan kaynaklara yer verilmeli, kaynaklar yazar soyadına göre alfabetik olarak sıralanmalıdır. Bir yazarın birden fazla yayını olması hâlinde, yayımlanış tarihine göre; bir yazara ait aynı yılda basılmış yayınlar var ise (1980a, 1980b) şeklinde gösterilmelidir.

2- Elektronik ortamdaki metinler kaynak olarak gösterilirken yazarı, başlığı ve yayım tarihi belirtilmiş olanlar tercih edilmelidir.

Künye bilgileri: Yazar Soyadı, Adı. (kaynağın tarihi). Metnin başlığı. Erişim adresi: sitenin adresi.

Örnek: Kaya, D. (18 Temmuz 2020). Akıldanesi. Erişim adresi: http://dogankaya.com/efsanemasal.asp

3- Sahadan yapılan derlemelerde yazı içinde bir önceki başlıkta 10. maddede gösterilen kaynak kişi bilgisi, kaynaklar sonunda Kaynak Kişiler başlığı altında aşağıdaki bilgilerle yer almalıdır.

Örnek:

Kaynak Kişiler

A. S.: Arife Soylu, DT: 01.09.1954, Eğt: İlkokul, Isparta, Keçiborlu, Aydoğmuş Köyü. Derleme tarihi ve yeri: 15.04.1995. Antalya.

4- Diğer kaynaklar aşağıdaki şekilde gösterilmelidir:

Kitap:

Basilov, V. (1992). Şamanstvo u narodov sredney Azii i Kazahstana. Nauka.

Çobanoğlu, Ö. (2004). Türk dünyası ortak atasözleri sözlüğü. (2. Baskı). Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı.

Dilek, İ. (2014). Resimli Türk mitoloji sözlüğü (Altay-Yakut). Grafiker Yayınları.

Ergin, M. (1991). Dede Korkut kitabı. Türk Dil Kurumu Yayınları.

Kurat, A. N. (1987). Rusya tarihi: Başlangıçtan 1917’ye kadar. Türk Tarih Kurumu.

Sakaoğlu, S. (1999). Masal araştırmaları. Akçağ Yayınları.

İki ve Daha Çok Yazarlı Kitap:

Ergun, M., Aça, M. (2005). Tıva kahramanlık destanları-1. Akçağ Yayınları.

Küçük, A., Tümer, G., Küçük, M. A. (2010). Dinler tarihi. Berikan.

Editörlü Kitap

Seyedi, G. (2020). Akademik dilin tanımı ve genel yapısı. Burak Tüfekçioğlu (Ed.), Akademik amaçlar için Türkçe öğretimi kuram ve uygulama (s. 23-38). Pegem Yayıncılık.

Çeviri Kitap ve Kitap Bölümleri

Assman, J. (2001). Kültürel bellek. A. Tekin (Çev.). Ayrıntı Yayınları.

Barthold, V. V. (1928). Turkestan: Down to the Mongol invasion. H.A.R. Gibb (Trans.). Oxford University.

Makale:

Eberhard, W. (1948). Bugünkü Avrupa’da etnolojinin esas cereyanları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 6(1-2), 1-15.

Ercilasun, A. B. (2019). Dede Korkut kitabının yeni nüshası ve üzerindeki yayınlar. Millî Folklor, 31(123), 5-22.

Sakaoğlu, S. (2010). Türk masal tipleri kataloğu taslağı üzerine. Millî Folklor, 22(86), 43-49.

Sempozyum:

Özet bildiri:

Bakır Arabacı, İ. (2017, 11-13 Mayıs). Öğretmenlerin istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları stratejiler [Bildiri özeti]. 12. Uluslararası eğitim yönetimi kongresi, Ankara. http://eyk12.eyedder.org.tr/tr/genel-bilgiler/bildiri-ozetleri-kitabi/

Basılı Bildiri:

Korkmaz, Z. (2020). Kutadgu Bilig üzerine kısa bir değerlendirme. İ. I. Altun, E. Beyaz (Haz.), Uluslararası Kutadgu Bilig kurultayı 26-28 eylül 2019 bildiriler (s. 1-7). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları.

Yayımlanmamış Tez:

Polat, Ö. F. (2009).  Oğuz Tansel’in masallarında çocuk ve eğitim teması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Talianova Eren, M. (2019). Folklor kaynaklarına göre eski Türk ve Slav inanç sistemi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Yukarıda örneği bulunmayan kaynaklar olması durumunda APA-7 esas alınmalıdır.